"De driehoek is de sterkste vorm"

“When you're a kid, all the houses you build are square because you think it's the only shape there is. But it turns out the triangle is the strongest shape out there. It can withstand any type of pressure. So maybe you need to stop thinking of your family as a square and think of it as a triangle instead…”

Laatst keek ik met mijn man naar een aflevering van de NBC-serie This is Us (een enorme aanrader trouwens als je houdt van series die je aan het denken zetten over jezelf, je familie en je plek in je gezin van herkomst, met een onvoorwaardelijk geloof in de liefde als leidraad). Bovenstaand citaat komt uit deze serie. 

Waar het om ging was een net gescheiden vader die maar niet kon wennen aan het feit dat hij en zijn twee kinderen niet langer meer een vierkoppig team vormden met zijn ex-vrouw, maar dat hij en zijn kinderen nu met z’n drietjes over waren.

Zijn zwager vertelt hem dan over de driehoek als sterkste vorm, boven het vierkant. Het idee daarvan vind ik heel mooi gevonden en vind ik zeker ook helpend om te gebruiken in scheidingssituaties. Ik zou het alleen iets anders uitleggen: om je kind zo veilig mogelijk door een scheiding te loodsen is het noodzakelijk dat beide ouders en het kind samen die stevige driehoek vormen. Als je je als ouders daarvoor inzet kan je kind (en jullie onderlinge relatie) de eventuele toekomstige druk van bijvoorbeeld nieuwe partners, stief/half-broertjes of -zusjes of verhuizingen beter het hoofd bieden. Wie er in de nieuwe gezinnen dan ook bij mogen komen, de driehoek ouder-kind-ouder blijft in stand om je kind veiligheid en duidelijkheid te geven.

Maar soms is het lastig om het na een scheiding eens te worden over wat dan ook, laat staan om samen met jullie kind die sterke driehoek te vormen. Te vaak zien we dat ouders elkaar - ook in hun nieuwe rollen als enkel ouders van hetzelfde kind - afvallen, niet vertrouwen of zaken voor elkaar invullen. Dat is natuurlijk best begrijpelijk, maar verstandig is het niet. Goed voor het kind al helemaal niet.

Je kunt er dan voor kiezen om elkaar zoveel mogelijk te vermijden, om vooral via het kind met elkaar te communiceren en als het ware alleen met je kind die driehoek proberen te gaan vormen. Op de middelbare school liet ik het vak wiskunde vallen zodra dat kon (voor mij en mijn docenten een hele opluchting) maar ook met alleen wat basiskennis wiskunde snap ik nog dat een driehoek toch echt drie hoeken nodig heeft: ouder-kind-ouder.

Misschien iets om over na te denken: lukt het jou als gescheiden ouder om die driehoek te vormen met je ex en je kind? En zo niet, wat is ervoor nodig om die vorm wel te vinden met elkaar?